Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

studia exstincta PJ

  • 1 refoveo

    re-foveo, fōvī, fōtum, ēre
    1) опять, снова согревать ( artūs admoto igne QC)
    2)
    а) оживлять, вызывать подъём, воскрешать ( studia exstincta PJ); подкреплять, укреплять (corpus O; vires VP, T)
    refotum (eum) nuntiare T — сообщить, что ему стало лучше
    б) обнадёживать, ободрять, успокаивать ( animum AG)

    Латинско-русский словарь > refoveo

  • 2 flammo

    flammo, āvī, ātum, āre (flamma), I) intr. flammen, brennen, fenum flammans, Prop.: flammantia lumina, blitzende, Verg. – II) tr. entflammen, entzünden, in Flammen (in Brand) setzen, A) im allg.: 1) eig.: quaecunque igni flammata cremantur, Lucr.: fax nubila flammans, Val. Flacc.: ignes illi immortalis dei vivacitate flammantur, brennen, Apul. – aetherio flammatus Iuppiter igni, flammend von usw., Cic. poët.: flammatus Phaëthon, der verbrannte, Catull.: ut in terirent crucibus affixi aut flammandi, zum Anzünden (durch um sie gehäufte Stoffe) hergerichtet, Tac. – 2) übtr.: vulgum donis laudumque cupidine flammat, Sil.: flammatus amore, Val. Flacc. – omnes exercitus flammaverat arrogantia venientium a Vitellio militum, hatte zum Zorn entflammt, Tac.: u. so flammato corde, im flammenden (erzürnten) Herzen, Verg. – tu exstincta iam litterarum studia flammasti, Claud. Mamert. pan. – B) insbes. entflammen = röten, illius roseo flammatur purpura vultu, Purpurröte entbrannte auf ihrem Gesicht, Stat.: flammata pudore inventus, Val. Flacc.: flammata toga, feuerrote, Mart.

    lateinisch-deutsches > flammo

  • 3 refoveo

    re-foveo, fōvī, fōtum, ēre, wieder erwärmen, wieder aufleben machen, neu beleben, auffrischen, erquicken, I) eig.: corpus refoventque foventque, Ov.: artus admoto igne, Curt.; vgl. refotus saepe calidis piscinis, Suet.: vires, Vell. u. Tac.: vulnus, wieder pflegen, -bähen, Sil.: hoc nobis refove caput, mach' wieder gesund, Val. Flacc. – r. ignes tepidos, Ov.: exstinctos sanguine ignes, Sen. rhet.: u. v. lebl. Subj., leni afflatu simulacra refovente, neu belebte, Plin. – II) bildl.: in Hispania fracta arma, Sen.: cuncta, v. Frieden, Curt.: r. studia prope exstincta, Plin. ep.: disciplinam castrorum lapsam exstinctamque, Plin. pan.: provincias internis certaminibus aut magistratuum iniuriis fessas, wieder aufhelfen, Tac.: animum, Gell.

    lateinisch-deutsches > refoveo

  • 4 aufhelfen

    aufhelfen, I) eig.: levare, allevare, sublevare alqm. – tollere, attollere alqm (aufheben). – erigere alqm (aufrichten). – sich au., se sublevare; se in pedes excipere (sich auf die Beine helfen). – mit den Händen oder dem Knie sich aufzuhelfen suchen, seu manibus in assurgendo seu genu se adiuvare: sich au. lassen, al levari se pati. – II) uneig., alqm levare (jmd., der krank ist). – iuvare, adiuvare alqm od. alqd (unterstützen). – rebus od. rationibus alcis consulere, prospicere. alci subvenire [204]( zur Besserung von jmds. Umständen beitragen). – incommodis alcis mederi (dem Ungemach jmds. abhelfen). – refovere alqd (etwas gleichs. wiederaufleben machen, z. B. studia prope exstincta: u. disciplinam castrorum lapsam exstinctamque). – es wird durch etw. jmdm. (aus seiner bedrängten Lage) aufgeholfen, alqs (z. B. civitas) emergit alqā re.

    deutsch-lateinisches > aufhelfen

  • 5 flammo

    flammo, āvī, ātum, āre (flamma), I) intr. flammen, brennen, fenum flammans, Prop.: flammantia lumina, blitzende, Verg. – II) tr. entflammen, entzünden, in Flammen (in Brand) setzen, A) im allg.: 1) eig.: quaecunque igni flammata cremantur, Lucr.: fax nubila flammans, Val. Flacc.: ignes illi immortalis dei vivacitate flammantur, brennen, Apul. – aetherio flammatus Iuppiter igni, flammend von usw., Cic. poët.: flammatus Phaëthon, der verbrannte, Catull.: ut in terirent crucibus affixi aut flammandi, zum Anzünden (durch um sie gehäufte Stoffe) hergerichtet, Tac. – 2) übtr.: vulgum donis laudumque cupidine flammat, Sil.: flammatus amore, Val. Flacc. – omnes exercitus flammaverat arrogantia venientium a Vitellio militum, hatte zum Zorn entflammt, Tac.: u. so flammato corde, im flammenden (erzürnten) Herzen, Verg. – tu exstincta iam litterarum studia flammasti, Claud. Mamert. pan. – B) insbes. entflammen = röten, illius roseo flammatur purpura vultu, Purpurröte entbrannte auf ihrem Gesicht, Stat.: flammata pudore inventus, Val. Flacc.: flammata toga, feuerrote, Mart.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > flammo

  • 6 refoveo

    re-foveo, fōvī, fōtum, ēre, wieder erwärmen, wieder aufleben machen, neu beleben, auffrischen, erquicken, I) eig.: corpus refoventque foventque, Ov.: artus admoto igne, Curt.; vgl. refotus saepe calidis piscinis, Suet.: vires, Vell. u. Tac.: vulnus, wieder pflegen, -bähen, Sil.: hoc nobis refove caput, mach' wieder gesund, Val. Flacc. – r. ignes tepidos, Ov.: exstinctos sanguine ignes, Sen. rhet.: u. v. lebl. Subj., leni afflatu simulacra refovente, neu belebte, Plin. – II) bildl.: in Hispania fracta arma, Sen.: cuncta, v. Frieden, Curt.: r. studia prope exstincta, Plin. ep.: disciplinam castrorum lapsam exstinctamque, Plin. pan.: provincias internis certaminibus aut magistratuum iniuriis fessas, wieder aufhelfen, Tac.: animum, Gell.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > refoveo

  • 7 refoveo

    rĕ-fŏvĕo, fōvi, fōtum, 2, v. a., to warm or cherish again; to refresh, restore, revive, etc. (not ante-Aug.).
    I.
    Lit.:

    corpus refoventque foventque,

    Ov. M. 8, 536:

    pectora,

    id. H. 11, 58; cf.:

    artus admoto igne,

    Curt. 8, 4, 15:

    astrictos artus complexibus,

    Luc. 8, 67 Cort.:

    oculos,

    Plin. 8, 27, 41, § 97:

    torpentia membra quiete,

    Sil. 3, 637:

    ignes tepidos,

    Ov. Am. 2, 19, 15:

    vires mollitia caeli,

    Tac. A. 12, 66; cf. Vell. 2, 113, 2; 1, 15, 1; Stat. Th. 6, 521;

    refotus calidis piscinis,

    Suet. Ner. 27:

    refoveatur stercoratione terra,

    Col. 2, 1, 7: a lassitudine viae sedilibus refotae (sorores). App. M. 5, p. 165, 23:

    lectulo,

    id. ib. 5, p. 160, 1; cf.:

    lassitudinem poculis,

    id. ib. 2, p. 122.—
    b.
    Of inanimate subjects:

    leni afflatu simulacra refovente,

    animating, Plin. 36, 15, 22, § 98. —
    II.
    Trop.:

    studia prope exstincta refoventur,

    Plin. Ep. 3, 18, 5; cf.:

    disciplinam castrorum lapsam exstinctamque refovisti,

    id. Pan. 18, 1; 69, 5:

    longā pace cuncta refovente,

    Curt. 4, 4, 21:

    provincias internis certaminibus fessas,

    Tac. A. 2, 54; cf.:

    reliquias partium in Africā,

    Suet. Caes. 35; Tac. A. 15, 36; cf. id. H. 1, 31 fin.; 3, 58; id. A. 2, 47 fin.:

    calefacto simul refotoque animo,

    Gell. 15, 2, 8:

    solaciis,

    to comfort, Spart. Hadr. 8.

    Lewis & Short latin dictionary > refoveo

См. также в других словарях:

  • CLIVIA — urbs princeps Ducatus Clivensis, in Galliae Belgicae finibus, non procul a Rheni ripa, et ab eius divortio, ubi expandere suos ramos, et Batavos in insulam incipit redigere: Cuius amplitudo magna fuit quondam, sicut ex ruderibus in agro vicino… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • RYSVICUM i. e. RYSWYK — RYSVICUM, i. e. RYSWYK pagus celebris, et peramoenus Hollandiae, suburbanus Hagae Comitum, Potentissimi, Augustissimi, Felicissini, Serenissimi VILHELMI III. Magnae Britanniae Regis, Castro sumptuosissimo, magnificentissimo nobilitatus; in cuius… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • FRIDERICUS Ludovicus — Ludovicus FRIDERICUS fil. secundo genitus Friderici, Georgio Montpelicardensis lineae auctore geniti, frater Ioh. Friderici praefati, nat. A. C. 1586. post studia Argentorati ac Tubingae exculta, Angliamqueve, Scotiam, Belgium, ltaliam, Galliam… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • GERMANIA — I. GERMANIA regio Europae latissima, quae a Gallis, Rhaetis, ac Pannoniis, Rheno, et Danubio fluminibus, a Sarmatis, Dacisque metu mutuo, ac montibus separatur: cetera am bit Oceanus, latos sinus et insularum immensa spatia complectens. Germaniae …   Hofmann J. Lexicon universale

  • POLONIA — quae a planitie terrae (quam ipsi vernacule etiamnum Pole vocant) nomen habet, vasta regio est, quae Schlesiae ad Occasum proxima est, Hungaris, Lithunanis et Prutenis contermina. Dividitur in Maiorem et Minorem. Maior dicitur, quae Septentrionem …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»